U tehničkom smislu, Inseminacija predstavlja najjednostavniji oblik asistiranog oplodjenja. U isto vrijeme, cijena intervencije je višetruko niža u odnosu na druge metode potpomognute reprodukcije.
Inseminacija se može izvoditi neobrađenom ili “obrađenom” spermom posle likvefakcije, kada se upotrebljavaju različite laboratorijske tehnike centrifugiranja i ispiranja medijumima, koja se ubacuje direktno u uterus žene.
IVF potiče od in-vitro fertilizacije, odnosno oplodnja u laboratorijskim, vještačkim uslovima, van tijela majke.
Osnovni princip je punktiranje zrelih jajnih ćelija iz jajnika , njihovo fertilisanje van tijela (u laboratorijskim uslovima) pomoću sperme partnera ili donora i transferisanje jednog ili više embriona nazad u uterus.
Klasičan IVF predstavlja embriološku tehniku oplodnje – fertilizacije jajne ćelije pri kojoj embriolog u odgovarajućoj posudi i u prisustvu odgovarajućeg medijuma ostavlja jajnu ćeliju sa svojim okruženjem i koncetratom spermatozoida koji potom spontano oplode jajnu ćeliju
Ova tehnika se standardno koristi u situacijama kada ne postoji grublji poremećaj spermograma i njene prednosti su to što dozvoljava “prirodnu selekciju” odnosno što se prepušta da najpotentniji spermatozoid iz grupe sam oplodi jajnu ćeliju u ovim posebnim uslovima.Dalji razvoj embriona se odvija standardno u laboratoriji u inkubatoru.
Iako postoje centri kod kojih se gotovo svi ciklusi obavljaju drugom tehnikom (ICSI) smatra se da klasičan IVF svakako ima svoje mesto kod poprilično urednog nalaza spermograma jer dozvoljava prirodnu selekciju najboljeg spermatozoida.
Mane procedure su što ima malu stopu uspjeha kod značanijeg oštećenja spermograma (gde se standarno koristi ICSI), što se ponekad dešava da čak i u slučaju urednog spermograma ne dođe do oplodnje (fertilization failure), kao i što se može desiti da više spermatozoida oplodi jajnu ćeliju čime se stvaraju genetski neispravni embrioni.
ICSI odnosno intracitoplazmatska injekcija spermatozoida, je tehnika oplodnje jajne ćelije iz grupe mikromanipulativnih tehnika gde se jedan spermatozoid direktno ubrizgava u citoplazmu jajne ćelije i tako ostvaruje njena oplodnja i stvara embrion.
Ova metoda je razvijena 1991. godine i unela je revoluciju u lečenje težih oblika muške neplodnosti koji su do tada imali veoma malu šansu za uspeh primenom klasičnog IVF postupka.
Naime upotrebom ICSI procedure dovoljno je imati na raspolaganju i veoma mali broj spermatozoida.
Određeni IVF centri su zbog standardizacije rada i manje šanse za neuspeh fertilizacije standardno prešli na ICSI proceduru u svim situacijama. Ipak ni ovo ne mora biti najbolje rešenje pošto se izbor spermatozoida vrši uglavnom na osnovu morfološke procene od strane embriologa. Ovime se zaobilazi prirodna selekcija najboljeg spermatozoida. Razvijaju se brojne tehnike za poboljšanje izbora najboljeg spermatozoida (PICSI, MACS).
ICSI se koristi kod:
Težih oblika patoloških spermograma (smanjen broj, pokretljivost i procenat normalnih.
Nakon svih tehnika hiruške ekstrakcije spermatozoida (TESA, TESE).
Kod normalnih spermograma, nakon što je u prethodnim ciklusima došlo do niske stope oplodnje jajnih ćelija ili čak kompletnog izostanka fertilizacije.
Savjet je da se u slučajevima kada na raspolaganju imamo veći broj jajnih ćelija, čak i uslučajevima normalnog spermograma, jedan deo oplodi metodom IVF, a jedan dio metodom ICSI kako bi se izbjegla šansa za neuspjeh oplodnje.
Velike studije na temu IVF ili ICSI, pokazale su da se, ukoliko se poštuju navedene indikacije, ne razlikuje stopa uspeha jednom ili drugom metodom, dok su studije praćenja dece začete na ovaj način pokazale da su ishodi trudnoća i porođaja gotovo identični.
Embriotransfer je krajnji stadijum u postupku vantjelesne oplodnje. Nakon fertilizacije embrioni se čuvaju u inkubatoru 3-5 dana, u zavisnosti od kvaliteta i broja jajnih ćelija dobijenih nakon aspiracije. Ukoliko dostignu 5.dan u inkubatoru (stadijum blastociste) vjerovatnoća za začećem povećava se za 50 %. Specijalizovanim kateterom embrioni se vraćaju u matericu pacijentkinje. U zavisnosti od godina i ranijih ciklusa, vraća se od 1-3 embriona, u dogovoru sa ginekologom i embriologom koji predlažu pacijentkinji najbolju soluciju.